Vanaf 1986 was Niek lid van Tennis Club Delfzijl. Toen later ook broer Frank lid werd, was het hele gezin Van Wiefferen lid. De ouders van Niek, Henk en Dicky, waren betrokken leden en namen zitting in commissies of bestuur.

Niek ontwikkelde zich als junior-lid tot een begaafde speler, linkshandig en bovendien gezegend met een formidabele forehand. In het clubblad ‘Gravellines’ staat in de late jaren ‘80 zijn naam regelmatig beschreven als prijswinnaar. Niek ontwikkelde zich van jeugdspeler tot seniorspeler in een periode dat de vereniging een ledenbestand kende van ruim 350 leden. Gezien zijn vele anekdotes vanuit deze tijd heeft hij dit als een plezierige periode ervaren.

Als beginnend seniorspeler werd zijn kwaliteit op waarde geschat en maakte hij al snel deel uit van het eerste herenteam. Jarenlang waren o.a. Jaap Baas en Jaap de Jonge zijn medespelers. Een mooie combinatie: Jaap Baas met zijn fluwelen touch, Niek met zijn harde en zuivere linker.

Als lid van de vereniging was Niek geen onzichtbaar lid maar had hij duidelijk een eigen visie en mening. Hij werd al vrij snel ingezogen in commissiewerk waarbij hij jarenlang deel uitmaakte van het jeugdbestuur, toentertijd o.a. samen met Jur Wieringa. Dat hij zich bemoeide met verenigingszaken was niet geheel verassend, de appel viel in dit geval niet ver van de boom. In de periode dat Bert Bronsema voorzitter was, maakte Niek deel uit van het bestuur waarbij hij de linking pin was naar de technische commissie.

Ook in de periode dat Niek niet of minder tenniste, liet hij zich met regelmaat op het sportpark zien of droeg hij bij aan het speelklaar maken van de banen of het bouwen van de overkapping, uiteraard in RWE-outfit.

Erg trots was hij op ons tennispark en de ligging ervan. Ook tijdens 6 edities van het Eemsdelta-toernooi genoot Niek intens van de ambiance en gezelligheid. Dubbeltrots.

Jessica was inmiddels zijn partner, op haar was hij ook trots. Dit was en werd hem ook zeer gegund, hij vertelde mij (RM) ooit het lot uit de loterij te hebben getrokken, volgens mij was deze constatering juist en correct.

Toen enkele jaren geleden tijdens de ALV het instandhouden van de jeugdafdeling ter vergadering werd gebracht, was het Niek die samen met Peter Teekens de aanwezigen in een vlammend betoog opriep de jeugdafdeling in stand te houden. Per direct vormde hij een denktankje met als opdracht de ledendaling een halt toe te roepen en de jeugdafdeling nieuw leven in te blazen. Hij etaleerde hierbij zijn visie en koppelde dit op onnavolgbare wijze aan een theorie waarbij het schoolbord werd volgekalkt met pijlen en stippellijnen. Het resultaat was er: de jeugdafdeling werd voorzien van nieuw bloed en groeit de laatste jaren gestaag. Inmiddels is er sprake van een stabiel ledenbestand.

Tijdens zijn ziekte was Niek vanzelfsprekend minder in beeld; wrang was het dat de ziekte terugkeerde juist op een moment dat het perspectief wat kleurrijker leek.

We zullen zijn betrokkenheid gaan missen, net als zijn aanwezigheid om een rode wijn of Hertog Jan biertje te drinken.

We wensen de familie alle sterkte!